narin adımlarla tatlı ahenkler eşliğinde rakseden geyşalar, rakugo gösterisinden evvel «goze»ler tarafından çalınan shamisen isimli güzel sesli sazlar, giyene pek bir yakışan kimonolar, gelenekli japon evleri ve odaların ortasında kütükten yapılma ocağın üstünde demlenen çay, ocağın közünü mengeneyle tutturup yakılan sigaralar, rakugo sanatını büyük bir incelikle ve ciddiyetle işleyen sensei'ler, shin'uchi'ler, yükselmekte olan futatsume'ler ve hevesli zenza'lar... ve daha nice motifler ve şeyler... bu anime her yanıyla sanat ve gelenek kokuyor. güzel bir hikaye örgüsüne sahip ve elbette ince ince işlenmeye dikkat edilmiş. dünya savaşı'nı çok silik bir motif olarak işlemesine rağmen savaşın öncesinde ve sonrasında nasıl bir japonya olduğuna rakugo sanatı üzerinden değinmeye çalışılmış. elbette lanetli modernleşme serencamına burada da tesadüf ediyoruz. çok değişik karakterlere sahip olduğunu düşünüyorum. karakterler arasında oldukça kuvvetli bir gelenek ve his bağı var. hele ki rakugo sanatçılarının birbirleri arasındaki bağa dikkat edersek bunu daha iyi görebiliriz. tabii bazen tesadüfün- ya da kader diyelim biz ona- sunduğu alakalar ve ilişkiler de pek güzel nakşedilmiş. izlediğim ilk josei ve tarihî anime idi. belki de bu yüzden egzotik bir izlenim bıraktı zihnimde. olaydan ziyade duruma yönelik, ona meyilli bir anime... bu sebeple pek çok kişiye sıkıcı gelebilir fakat bu türleri sevenler için tadından yenmez bir nimet olacağına eminim. yazacak şey bitmez yâhu. izleyenlere keyifli vakitler dilerim...